Thursday, November 19, 2009

Rommy…Good 2 B Known.!.!..

เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนลูกสาวไปแค้มป์มา 5 วัน ก่อนหน้านั้นอิแม่มันก็วุ่นวายเตรียมแพ๊คข้าวของไปให้พอใช้และพอดีๆ ไม่โอเว่อร์แพ๊ค เพราะรู้จักลูกดี ว่า มันไม่มีวินัย มันไม่รักษาของ ขนเอาที่เน่าๆ ไปซะเป็นส่วนใหญ่ หายไปจะได้ไม่เกิดโมโหถึงต้องฆ่าลูก กระเป๋าที่ให้ลากไปก็แพ๊คไว้อย่างดี ยัดข้าวของไว้ครบไม่มีใบลูก ใบหลานงอกออกมา แม้แต่ถุงนอนก็ยัดใส่ไปในนั้นด้วย เห็นบางบ้านแพ๊คของให้ลูกก็สงสารเด็กๆ ส่วนใหญ่เอาถุงนอนใส่ถุงก๊อบแก๊บบ้าง ถุงขยะบ้าง แล้วอีกหลายๆ บ้านอนาถกว่านั้น แพ๊คของให้ลูกใส่คอนเทนเน่อร์พลาสติกซึ่งมีรอยแตกแล้วแปะๆ ปะๆ ไว้ด้วยดั๊กท์เทป พอเค้าเรียงข้าวของเด็กใส่รถเทรลเล่อร์ก็เป็นห่วงว่าภูเขาสมบัติบองคนอื่นจะไปทับไอ้กล่องปั๊ดติกพวกนั้นให้แตกหักเสียหายก่อนที่จะถึงแค้มป์ พ่อแม่-หนอ-พ่อแม่ ทำไปได้….

page-476

ตอนลูกอยู่ที่แค้มป์ เด็กๆ ก็จะนอนบั๊งค์เบด แต่เค้าให้เอาหมอนกับถุงนอนไปทุกคน เพื่อไปปูทับฟูกนอนได้เลย (เค้าไม่มีผ้าปู หมอน ผ้าห่มให้) แยกเคบินเด็กชาย-หญิง โดยแต่ละเคบินจะเป็นที่พักที่นอน ห้องน้ำสำหรับเด็ก 8 คน + 1 Chaperone (พี่เลี้ยง) ห้ามทางบ้านโทรหา ห้ามไปเยี่ยม ห้ามโทรกลับบ้าน (เหมือนคุกเลย 555) ได้ยินว่าหลายๆ คนโฮมซิก ครอบครัวเราส่งการ์ดไปให้ลูก 2 ครั้ง เห็นเล่าว่าตอนเจ้าหน้าที่เอาการ์ดไปให้ (ระหว่างดินเน่อร์) อิหนูของแม่เกือบร้องไห้คิดถึงบ้าน แล้วเกิดมีเด็กคนนึงป่วยเป็นไข้ เค้าต้องโทรให้พ่อแม่ไปรับออกจากแค้มป์ เพราะเกรงว่าจะพาลทำให้คนอื่นป่วยไปด้วย ส่วนเด็กๆ ที่ไม่ได้ไปแค้มป์ก็ต้องไปโรงเรียนตามปกติ (ไอ้คนละ 200 เหรียญเนี่ย มันก็หลายตังค์อยู่นะสำหรับบางครอบครัว ครอบครัวเรายังต้องซื้อข้าวของเตรียมให้ลูกอีกหลายตังค์)

ลูกอิชั้นมัน “กระบือถึก” อึดมาก เวลาทำอะไรก็ดูเหมือนตั้งใจทำสุดหัวใจ พยายามทำให้ดี จนได้รับคำชม ได้รับรางวัล ตอนที่ไปรับลูกครูบาอาจารย์ พี่เลี้ยง ฯลฯ วิ่งแจ้นมาบอกว่าลูกอิชั้น ยอดเก่ง ยอดคน ยอดหญิง ยอดเด็ก ยอดมารยาทงาม ยอดมีน้ำใจ สารพัดจะสุดยอด ก็ได้แต่ยิ้มขอบคุณเค้าไปให้เสร็จๆ บางคนถึงกับชมว่าอิชั้นเลี้ยงลูกเก่งจัง แหงะ.. จริงๆ อยากอ้วกแตก เพราะรอมมี่มันนิสัยยอดแย่มากๆ เวลาอยู่ที่บ้าน ไอ้คำชมแบบนี้ได้ยินมาตั้งแต่ลูกยังเล็กๆ เริ่มไปโรงเรียน จนถึงปัจจุบัน 

ด้วยที่ลูกเป็นเด็กใหม่สำหรับโรงเรียนนี้ ตั้งแต่เราเสียบ้านไป ก็เริ่มจากเอาลูกออกมาจากโรงเรียนแคธอลิค แล้วก็ย้ายไปรอบๆ เมืองอีก 2 โรงเรียน จนมาถึงโรงเรียนนี้ ซึ่งเป็นพับลิคสคูลที่ดีที่สุดในเมือง (อิพ่อมันอยากเช่าบ้านนี้ก็เพราะอยู่ในเขตที่ลูกจะได้เข้าเรียนในโรงเรียนนี้แหละ) ทุกๆ โรงเรียนที่ลูกเรียน รอมมี่ก็จะกลายเป็นซูเป้อร์สตาร์ เรียนเก่ง กิจกรรมเก่ง ฯลฯ ครูๆ ชมเปราะ บ่นเสียดายที่ต้องให้ลูกลาออก แม้แต่โรงเรียนแคธอลิค ครูใหญ่ถึงกับดิ้นรนทำเรื่องขอสกอล่าชิพจากโบสถ์ให้รอมมี่ได้เรียนฟรี อิพ่อมันไม่อยากเอาลูกออกจากโรงเรียนแม่ชีเลย จริงๆ เราก็พอถูไถส่งลูกให้เรียนที่นั่นได้ แต่อิชั้นไม่เอาแหล่ว ภาระและกิจกรรมของพ่อแม่เยอะเหลือเกิน-นอกเหนือไปจากค่าเล่าเรียนที่แพงถ้าหากลูกยังเรียนที่นั่น เด็กๆ ก็หัวสูงและ mean รวมถึงอิลูกของอิชั้นเอง อยู่ไปอยู่มานิสัยยอดแย่มากๆ ส่วนโรงเรียนล่าสูดก่อนหน้านี้ รอมมี่กลายเป็นขวัญใจของ principle สุดหล่อ เข้าไปเรียนได้ไม่เท่าไหร่ ครูใหญ่วิ่งแจ้นมาหา อิชั้นก็ตกใจ ลูกกรูไปก่อการร้ายอะไรหรือป่าววะ สุดหล่อมาชมยกใหญ่เลี้ยงลูกยังไงวะ…เก่งจัง She’s the best ever แล้วยังบอกว่า If I have only 40 students like her in my school…I’m in heaven! พอตอนไปทำเรื่องลาออกให้ลูก สุดหล่อก็มาห้ามปราม อยากให้รอมมี่อยู่ที่นี่ จะทำเรื่องทรานสเฟอร์ข้ามเขตให้เองเลย โอ้ย…. เยอะ เรื่องที่คนนอกชมลูกคนนี้ของอิชั้น เอาแค่ในแวดวงอินลอว์ มันก็เป็นสุดที่รักของอาๆ ป้าๆ ลุงๆ อิแม่ก็อยากแค่ให้มันเป็นคนแสนดีแค่เสี้ยวนึงกับที่มันดีนอกบ้านตามที่ (คนไม่รู้จริง) เลื่องลือ ฮื่อ….

page-477

ระหว่างที่อยู่แค้มป์ มีครูหนุ่มคนนึงซึ่งเป็นหัวหน้าทีมครั้งนี้ เกิดหลงรักอิรอมเข้าอย่างจัง พูดโน่นพูดนี่ว่ามันนี่เป็นเด็กแสนจะวิเศษ สุดพิเศษ แล้วก็พูดออกมาว่านี่เป็นเพราะเค้าได้สอนมันตอนเล็กๆ แน่เลย (ครูคนนี้เป็น Kinder Teacher สุดป๊อปประจำตำบล) มันก็บอก โน๊..โน่ มันไม่เคยเรียนกะเค้า 5555 มันมาจากโรงเรียนอื่น 5555 โธ่คุณครู…เจอฤทธิ์อีรอมเข้าไปหน่อยนึง พี่โย่งสุดหล่อเจ้าของหมายักษ์ถึงกับมา (ฟ้อง) บอกเล่าให้อิชั้นฟัง นอกเหนือไปจาก ชมๆๆๆๆ จนอิแม่มันเอียนจนเกือบอ้วกแตก ฟังมากๆ แล้วมันมีโมโหนะ เพราะแม่ย่อมรู้จัก ตัว ตน ที่แท้จริงของลูกตัวเองเสมอ…. 5555

รูปภาพทั้งหลายได้มาเท่าที่เห็นนี่แหละ ให้ลูกเอากล้องไป (ทำใจไว้ด้วยนะว่าว่าจะไม่ฆ่ามันถ้ากล้องหายหรือพัง 5555) เห็นบอกว่าแค่วันที่สองแบตเตอรี่ก็สิ้นใจซะแล้ว มันทำอะไรของมันก็ไม่รู้ เฮ้อ…. ได้รูปมา 22 รูป ดีมั่งเสียมั่ง + กะ 1 คลิปวิดีโอ เชิญชมกันค่ะ

วันแรกๆ ที่ลูกย้ายมาโรงเรียนนี้ ก็บ่นตามประสา Drama Queen ว่าไม่มีใครพูดด้วย หรือเล่นด้วยเลย พอไม่กี่วันต่อมาก็เห็นมีหนุ่มน้อย 3 คนมารอรับที่ประตูโรงเรียนทุกวัน พออิรอมก้าวลงรถ หนุ่มน้อยดีอกดีใจเหมือนเห็น ดาราสาว Li-Lo 555 แต่หลังจากกลับมาจากแค้มป์ เด็กๆ ทั้งชายและหญิงมารอรับรอมมี่ที่ประตูโรงเรียนไม่น้อยกว่า 7-8 คนทุกวัน เมื่อวานมีเคสน่ารำคาญมาเล่าให้แม่ฟัง เพื่อนที่เคยรักใคร่กันดีเกิดขัดเคืองใจกัน แตกแยกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม แล้วก็มาถามรอมมี่ว่าจะเข้าข้างไหน which side would you choose? My or his? อิรอมตอบไปว่า I don’t play sides… If I have to… I choose MY SIDE!!! 5555 เอากะมันดิ 5555

วันก่อนตอนขับรถอยู่ๆ ลูกก็พูดว่า….จากที่เป็นเด็กใหม่ ใครๆ ก็ไม่สนใจ บางคนก็ไม่ชอบ …ตอนนี้รู้สึกดี๊ดี ใครๆ ก็ชอบ ใครๆ ก็รัก ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เพื่อนๆ ที่ไม่อยากพูดด้วยเล่นด้วย ก็วิ่งเข้าหา เจอหน้าทักทาย แล้วอิรอมก็พูดขึ้นว่า  Mommy…. It’s GOOD TO BE KNOWN! Everybody recognized who I am….ลูกกรูจะเหลิงมั๊ยวะ อะไรก็ช่างเหอะ อยากให้ลูกเรียนดี เป็นคนดี อย่างที่เค้าพูดกัน รวมทั้งที่บ้านด้วย เลิก “ตื้บ” น้องอย่างไม่มีเหตุผลซะที เลิก smart mounth กับพ่อแม่ เวลาบอกให้ช่วยเหลือ หยิบจับ อะไร แค่ครั้ง สองครั้งก็พอแล้ว ไม่ต้องรอให้ถึง 15 ครั้ง จากแม่บอกดีๆ จนสุดท้ายแม่ต้องแหกปากตะโกนเหมือนเป็นบ้า เฮ้อ……